Jan Brokken (1949) is schrijver van romans, reisverhalen en literaire non-fictie. Werk van hem wordt in twintig talen vertaald, van Duits en Deens tot Chinees en Russisch. Vier van zijn boeken zijn verfilmd. De Italiaanse boekverkopers riepen I giusti (De rechtvaardigen) uit tot beste non-fictieboek van 2021. The Guardian roemde The Just als een 'monumentaal werk'. The New York Times prees Jungle Rudy als een meesterwerk van verhalende non-fictie. Met Baltische zielen schreef hij een baanbrekend en grensverleggend boek, met De vergelding kantelde hij het beeld van een dorp tijdens de oorlog. In het huis van de dichter en Mijn kleine waanzin behoren tot zijn aangrijpendste boeken, met De tuinen van Buitenzorg en De kampschilders beschreef hij aan de hand van zijn familiegeschiedenis het einde van het koloniale tijdperk. Voor La Repubblica is Jan Brokken 'een van de origineelste schrijvers van dit moment, veelzijdig, diepgravend, virtuoos, meeslepend.'
In ‘De kampschilders’ van Jan Brokken vertelt de geschiedenis van zijn vader Han die in het jappenkamp o.a. Rudolf Bonnet en Willem Hofker ontmoet. De kunsten bloeiden in het midden van de jaren dertig op Bali. Vanuit de hele wereld trokken kunstenaars naar het eiland en raakten geïnspireerd en betoverd door de Balinese cultuur. Onder hen ook de schilders Rudolf Bonnet en Willem en Maria Hofker. Maar aan die wereld kwam een eind toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Bonnet en beide Hofkers kwamen in een jappenkamp op Celebes terecht. Rudolf en Willem in hetzelfde kamp als Han, de vader van Jan Brokken, Maria in hetzelfde kamp als zijn moeder Olga.
Op ingenieuze en ongeëvenaarde wijze verweeft Brokken hun verhalen. Hij wekt het rijke culturele leven op Bali tot leven, maakt de voortdurende angst in het kamp indringend invoelbaar, en laat zien hoe kunst in onmenselijke omstandigheden een redding kan zijn.
