De moed van gewone mensen

Het begon met een mail van Arie Maaskant. Tachtig jaar oud, woont in een verpleeghuis in Den Haag. Hij las De vergelding. Vond het best een moeilijk boek, met al die namen. Maar wel bijzonder interessant. Eindelijk werd de oorlog van gewone mensen eens beschreven. Arend woonde in de oorlog in Amersfoort. Niet ver van Kamp Amersfoort. Met Westerbork en Vught de kampen van Nederland. Voor de ingang van het kamp stonden telkens lange rijen, de Leusderweg op. Zijn moeder liep herhaaldelijk langs die rij. En siste dan een vrouw toe: ‘Geef me een arm.’ Stijf gearmd liepen ze weg. De vrouw bleef een nacht in huis en verhuisde de volgende dag naar een onderduikadres. Zo redde moeder Maaskant verschillende mensen.
De mail van Arie Maaskant kwam op vrijdag 27 december om 16.59 binnen. De volgende dag was ik te gast in de Tros Nieuwsshow op Radio 1. De presentatoren, Mieke van der Weij, Peter de Bie en boekenrecensent Onno Blom, hadden me van tevoren gevraagd wat voor een soort reacties ik nou op De vergelding kreeg. Ik dacht: ik lees gewoon maar de laatst binnengekomen mail voor, de mail van Arie Maaskant.